Ο χρόνος σταμάτησε..

Ο χρόνος είναι περίεργο φαινόμενο… Σταματάει και ξεκινάει όποτε θέλει εκείνος.. Μερικές φορές, η ώρα περνάει τόσο γρήγορα και η μέρα φεύγει και δε το καταλαβαίνεις.. Μερικές φορές πάλι νομίζεις ότι ο χρόνος σταμάτησε.. Δε περνάει με τίποτα η ώρα..Μπορεί να μη νοιώθεις τίποτα..Μπορεί να νοιώθεις σαν να μη ζεις..Είναι περίεργο όταν σταματάει ο χρόνος σε στιγμές που δε πρέπει. Τώρα που ο δικός μου χρόνος σταμάτησε δε νοιώθω τίποτα.. Τουλάχιστον τίποτα σε μεγάλο βαθμό. Ακούω, βλέπω μα δεν αντιδρώ σε τίποτα. Τίποτα δε μου κάνει αίσθηση. Τίποτα δε με νοιάζει αυτή τη στιγμή. Σαν να πάγωσε ο χρόνος και μαζί του να ‘χω παγώσει και εγώ..Ξέρω ότι ο χρόνος θα ξεκινήσει πάλι.. Απλά θέλω να γίνει σύντομα.

Προσπαθώ..

Είμαι σε μια φάση που προσπαθώ να άρχισω την ζωή μου απο την αρχή..Έχω κόψει και τα Lexotanil αν και κάποιες φορές δεν άντεξα και πείρα βλέπω ότι έχω την θέληση να ξαναγίνω όπως ήμουν κάποτε..Μέσα στο κέφι και την ζωντάνια που μόνο εγώ είχα...Σημαντικό ρόλο σε όλα αυτά,παίζει ένα άτομο που γνώρισα και μέσα σε λίγο καιρό κατάφερα να λατρέψω και ήταν και ο μοναδικός που με ταρακούνησε και με έκανε να πιστέψω πως τα χάπια δεν είναι η λύση..Κατά τα άλλα καλά..Η σχολή φτάνει στο τέλος της για φέτος και εγώ κάνω σχέδια για το καλοκαιράκι μου..Καλό καλοκαίρι...